An Klaos vân ongze Wout. Affer Niekârk
Bêste Klaos
Ik sjreef de veurege week ân 't engd vân m'n breef, âstât de minsen vroeger veulmeer tevrêjen wùrren âs teugeswoòrdeg. En dât is waor òk. Je hân niet zòveul behoeften âs nong in ongze tied. Alles wâs veul eenvoudeger enje kòsse je behellepen mit weineg biezongsders. Kom daor nong ’s om.
Toe wie trouwden, 't wâs in'77 , toe wùr je riek â je. 'n kâmmenet kòsse kriêgen. Dât wâs mit je verebêd je vurnaomste meubel. Dân 'n taofel, greun esjilderd mit 'n roòd rânkie - daor wâs Jaop de sjilder 'n hêle baos in -, 'n stuk of zês stoêlen mit 'n bloempotje in de leuneng en gewòne biêzemâtjes, ’n stârtklok en een beetje pronk en klaor wâs Kees.
Kwùm ie zòveer dâ je 'n wiêg nòdeg hâdde, dân maokte Gârret Vâstenhouw d'r één dee noòt ôfging. Daor ko (n)j e, â' je d'r een beetje zuneg op wûrre, dree geslâchten in wiêgen. As 't een beetje zuneg ânkwùm, dân kreeg ie pârtie keren de wiêg vân oòtje.
|
Aan Klaas van onze Wout, Achter Nijkerk
Beste Klaas,
Ik schreef de vorige week aan het eind van mijn brief dat de mensen vroeger veel meer tevreden waren dan tegenwoordig. En dat is waar ook. Je had niet zoveel behoeften als in onze tijd. Alles was veel eenvoudiger en je kon je behelpen met weinig bijzonders. Kom daar nou eens om?
Toen wij trouwden , dat was in ( 18) '77 , toen was je rijk als je een kabinet kon krijgen. Dat was met je verenbedje belangrijkste meubelstuk. Dan een tafel, groen geschilderd met een rood randje - daar was Jaap de schilder erg goed in - een stuk of zes stoelen met een bloempotje in de leuning en gewone biezenmatjes, een staartklok en enkele pronkstukjes en klaar was Kees.
Kwam je zover dat je een wieg nodig had, dan maakte Gerrit Vastenhouw er een die nooit meer afging. Daar kon je, als je er een beetje zuinig op was, drie geslachten in wiegen. Als je een beetje zuinig moest zijn, dan kreeg je soms de wieg van grootmoeder.
|
